Μαθαίνοντας από τους Έλληνες του 20ου αιώνα: Το τραγούδι και το χαμόγελο μακραίνουν τη ζωή μας

Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν! Το εμπεδώσαμε! Μας το χιλιολένε οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί μας καθημερινά με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κάνοντας τα πάντα να μας μαυρίζουν την ψυχή, σαν να μη μας έφτανε η γνώριμη σε όλους πίκρα από τις άδειες τσέπες μας ούτε οι απλήρωτοι λογαριασμοί, στους οποίους κάθε τόσο σκοντάφτουμε αναγκαστικά στην εξώπορτα...
Κι όμως, οι γονείς μας και οι παππούδες μας έζησαν πολύ δυσκολότερα χρόνια από αυτά που διανύουμε εμείς σήμερα. Πώς τα κατάφεραν να επιβιώσουν; Μη σταματώντας να τραγουδούν και  διακωμωδώντας διαρκώς τη φτώχεια, τον πόνο και τη δυστυχία τους. Δεν έχασαν ούτε για μια στιγμή το χαμόγελο και την αισιοδοξία τους.

..."Rosarte-therapy" με την Παιδική Χορωδία ROSARTE στην όπερα Μαγικό Βιολί (Εθνική Λυρική Σκηνή το 2012)

Έρευνες λένε ότι σήμερα μόνο το 1% του πληθυσμού της Γης μπορεί και χαμογελάει. Πώς θα αυξήσουμε αυτό το τόσο μικρό ποσοστό; Όχι πάντως με την απόκτηση χρημάτων. Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν! Το είπαμε! Αλλά κι αν υπήρχαν, δε θα έμεναν σε εμάς. Κάπου θα έβρισκαν οι πολιτικοί να τους τα δίναμε. Άρα ας βγάλουμε από τη σκέψη μας αυτά τα σιχαμερά, γαλαζοπράσινα (κάποτε κάποιοι από εμάς είχαν δει και μοβ), άχρηστα αντικείμενα. Φέρνουν τελικά μόνο πόνο αλλά και μιζέρια. Είτε τα έχουμε είτε όχι, ας αρκεστούμε στα σημαντικότερα: στους γύρω μας. Στους ανθρώπους που στα αλήθεια μας έχουν ανάγκη αλλά και τους χρειαζόμαστε!
Ας συμπαρασταθούμε ο ένας τον άλλον! Είναι η καταλληλότερη εποχή για αλληλοστήριξη. Είμαστε πλέον όλοι το ίδιο πλούσιοι και το ίδιο φτωχοί, ακόμη κι αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Γιατί κανείς πλέον δεν γνωρίζει αν στα αλήθεια θα έχει ή δεν θα έχει επάγγελμα και τον επόμενο μήνα, ούτε αν το είδος της εργασίας του θα υπάρχει ή δε θα υπάρχει τις επόμενες μέρες ή ώρες.
Οι άστεγοι δίπλα μας δε μοιάζουν σχεδόν καθόλου με τους άστεγους που είχαμε στην πατρίδα μας δύο ή τρία χρόνια πριν. Μπορεί αύριο να είμαστε και εμείς στη δική τους θέση. Γι' αυτό ας προσαρμοστούμε άμεσα σε αυτή τη νέα κατάσταση. Ας αλληλοϋποστηριχτούμε. Ας μη μαλώνουμε αδίκως με τους περαστικούς στους δρόμους. Ας τους χαμογελάμε αντί να ξεσπάμε για τις στενοχώριες μας πάνω τους. Στις δημόσιες υπηρεσίες ας μην τσακωνόμαστε άσκοπα με τον υπάλληλο, ή αν εμείς είμαστε οι υπάλληλοι ας μη λογομαχούμε με τους πελάτες μας. Ας τους χαμογελάμε κι ας ανταλλάσσουμε με εκείνους τη γλυκιά ευχή "καλημέρα", κι ας μη λέμε σε αυτούς εκείνα που στην πραγματικότητα θα θέλαμε να πούμε στους πολιτικούς που ψηφίσαμε και μας απογοήτευσαν.
Ας συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή που είναι μικρή και περνάει πολύ γρήγορα. Κανένα θνητό πλάσμα στον κόσμο δεν έχει δικαίωμα να μας τη στερήσει. Αλλά κι εμείς, οφείλουμε στους άλλους την ευγενική και τη χρήσιμη παρουσία μας. Οι άνθρωποι γύρω μας όπως και τα παιδιά μας μάς χρειάζονται. Δεν έχουν ανάγκη όμως τα χρήματά μας. Χρειάζονται το χρόνο μας!
Κι όσο για αυτά τα ακατονόμαστα, ανύπαρκτα αντικείμενα... ας τα αφήσουμε σε εκείνους που συνεχίζουν να μην τα σιχαίνονται!

«Ιστορίες τρόμου» του Δρ Νίκου Μαρκέα (Για τον Μαραθώνιο της Βοστόνης)

«Ποιος θα σταματήσει τη χιονοστιβάδα   των αλληλεπιδράσεων», ρωτάει ο Νίκος Μαρκέας στο άρθρο του με τίτλο "Ιστορίες τρόμου" (βλ. ιστοσελίδα http://www.runningnews.gr),  που δημοσιεύθηκε στις 21-4-2013. 

Πιστεύω κι εγώ ότι η απάντηση είναι: Εμείς! 

Μέσα στον ιστότοπο αυτό δημοσιεύονται θέματα που θα μπορούσαν να ανυψώσουν το ηθικό μας, ώστε  εμείς, ενωμένοι και αδελφωμένοι, με τις δικές μας - έστω λιγοστές- δυνάμεις,  να βάλουμε φρένο στην οδυνηρή για όλους μας χιονοστιβάδα των αλληλεπιδράσεων! 

Μόνο με πυξίδα το ήθος θα μπορούσαμε να ανακαλύψουμε το ουράνιο τόξο που συνεχίζει να ομορφαίνει  τον πλανήτη μας, αλλά δυστυχώς δεν το διακρίνουμε, κι έτσι δεν μπορούμε ούτε να το προσεγγίσουμε, κάνοντας το λάθος να κοιτάμε γύρω μας κυρίως από ένα πρίσμα του δικού μας μικρόκοσμου! 

Γεωργία Μαρκέα

«Ιστορίες τρόμου»

Γράφει ο Δρ Νίκος Μαρκέας,

Χειρουργός Ορθοπεδικός,
Διευθυντής της Β’ Ορθοπεδικής κλινικής 
του Νοσοκομείου Παίδων «Παν. και Αγλαΐα Κυριακού»

Για μια ακόμα φορά, ο μαραθώνιος της Βοστόνης θα μείνει ανεξίτηλος στη μνήμη μας. Όχι για την ιστορικότητά του, ή τις αξιοζήλευτες επιδόσεις των αθλητών και την ενεργό συμμετοχή του φίλαθλου κόσμου, αλλά για όσα τραγικά και αποτρόπαια διαδραματίστηκαν στον τερματισμό, επεμβαίνοντας βίαια στον ψυχισμό μας. Και από τότε, σωρός τα ερωτηματικά ζητούν εναγωνίως μια κάποια απάντηση!

Ξέχωρα από τις λεπτομέρειες που είδαν το φως της δημοσιότητας, τις ζοφερές εικόνες, τα ανατριχιαστικά ρεπορτάζ και τις δηλώσεις, εκείνο που καταγράφηκε στο υποσυνείδητο έντονα, ήταν η αίσθηση του «τραγικού κακού» που μπήκε απρόσκλητο στα σπίτια μας, προκαλώντας δέος και τρόμο. Γιατί, ένα κύμα ζόφου έχει παρασύρει ξανά τα πάντα στο διάβα του. Γιατί, ο απροσδιόριστος φόβος για το αναπάντεχο κακό που πλησιάζει, έχει απλώσει ύπουλα το σκοτεινό του πέπλο. Γιατί, η αγωνία για τον κίνδυνο που ελλοχεύει κρατάει τη σκέψη μας σε διαρκή εγρήγορση και αναζητά διεξόδους διαφυγής και εκτόνωσης.

Κανείς ωστόσο δεν αμφιβάλλει για τις αντιδράσεις όσων βρίσκονταν κοντά στα γεγονότα. Το κεφάλι τους κόντευε να σπάσει σε χίλια κομμάτια, η ανάσα επιτάχυνε το ρυθμό της, η καρδιά έχασε κάθε έλεγχο, το αίμα πάσχιζε να ραγίσει τα τοιχώματα στις αρτηρίες. Ο ρόλος του υποθάλαμου στη βάση του εγκεφάλου ήταν και πάλι πρωταγωνιστικός. Σε κάθε επείγουσα κατάσταση που οριοθετείται από έντονο φόβο και συναισθηματικό στρες, το στόμα στεγνώνει, οι κόρες των ματιών διαστέλλονται, το δέρμα πλημμυρίζει στον ιδρώτα, οι βρόγχοι διευρύνονται, η καρδιά σκουντάει με δύναμη το στέρνο.

Η ταυτόχρονη έκκριση αδρεναλίνης από τα επινεφρίδια έχει συνέπειες και στο κυτταρικό επίπεδο. Εξ αιτίας της δράσης της αυξάνεται ο μεταβολισμός, η γλυκόζη ανεβαίνει στα ύψη, ενώ μαζί με τη μείωση του γλυκογόνου στους μύες, παρατηρείται άθροιση γαλακτικού οξέος στο αίμα. Να, γιατί οι περισσότεροι δρομείς, μετά το γεγονός, δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους. 

Λέγεται πως η προσμονή του επερχόμενου κακού μετράει περισσότερο από αυτό το ίδιο! Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο μαιτρ του μυστηρίου, στήριξε πάνω στο σασπένς αυτής της αγωνιώδους προσμονής, την επιτυχία των ταινιών του. Και φαίνεται πως μάλλον την ίδια συνταγή ακολουθούν όσοι κατεργάζονται την ψυχική μας ηρεμία.

Η ιστορία θα γράψει, δίπλα στον αριθμό των συμμετεχόντων και τα ονόματα των νικητών, τους τρεις νεκρούς της βομβιστικής ενέργειας και τους 176 τραυματίες. Για μια φορά ακόμα θα φανεί αδύναμη να εκφράσει τα συναισθήματα της στιγμής και τα ποιοτικά δεδομένα όσων επακολούθησαν. Ποιος νοιάζεται άλλωστε γι’ αυτές τις παραμέτρους που, ούτως ή άλλως, δεν μπορούν ν’ αποτυπωθούν στους στατιστικούς πίνακες και να απομνημονευθούν;

Δεν γνωρίζουμε - και ποτέ δεν θα μάθουμε - αν η τοποθέτηση των αυτοσχέδιων βομβιστικών μηχανισμών κάτω από τις σημαίες των συμμετεχόντων χωρών και μέσα στο πλήθος των ανυποψίαστων φιλάθλων, είχε κάποιο νόημα. Ούτε υπάρχει καμιά πιθανότητα ν’ ανακαλύψουμε, όσο κι αν εξιχνιάσουμε διεξοδικά τις λεπτομέρειες, τους απώτερους στόχους των δραστών. Μπορεί να είχαν σκοπό να εκδικηθούν την άδικη κοινωνία, ή να δείξουν σε όσους φαίνονταν να τους αμφισβητούν, ότι ήταν ικανοί για οτιδήποτε μεγαλειώδες με παγκόσμια απήχηση. Μπορεί πάλι να ήθελαν να φανούν αντάξιοι των αντιεξουσιαστών συνεργών τους με τις παρόμοιες πεποιθήσεις, όσων κρύβονται συνεχώς στη σκιά, αποφεύγοντας τη σύγκρουση κατά πρόσωπο.

Το χειρότερο σενάριο, η πράξη αυτή ωμής βίας των δυο νεαρών από την Τσετσενία να είναι το καταστάλαγμα μιας ζωής δίχως ιδανικά, με μόνο κίνητρο τη δημιουργία εντυπώσεων, μια επανάσταση δηλαδή χωρίς αιτία, μοιάζει να μην ανακουφίζει την κοινή γνώμη, ούτε να ικανοποιεί τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Όλοι θέλουμε εξιλαστήρια θύματα να απονεμηθεί δικαιοσύνη, ανθρώπους στην αντίπερα όχθη για να εξακοντίσουμε πάνω τους τις εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις μας. Και, τώρα που φαίνεται χλωμό το ενδεχόμενο να αποδοθούν ουσιαστικά ιδεολογικά κίνητρα στην άνομη πράξη, τι θα πούμε και ποιους θα καυτηριάσουμε;

Ο Ρίτσαρντ Ντεσλάριερς, ο επικεφαλής των ερευνών του FBI, είναι αισιόδοξος. Άλλωστε, αυτό που πιότερο τον ενδιαφέρει είναι η προαγωγή του στην ιεραρχία, ή μια εύφημος μνεία για να την επιδεικνύει αργότερα στα παιδιά και στα εγγόνια του. Ο αρχηγός της αστυνομίας Έντουαρντ Ντεβό δείχνει πιο συγκρατημένος. Εκτός από τις αναφορές στους ανωτέρους του, έχει να λογοδοτήσει και στην ντόπια κοινωνία που παρακολουθεί τις εξελίξεις αμήχανη και απαιτητική. Από την άλλη μεριά, ο Τομ Μενίνο, ο δήμαρχος της Βοστόνης, πασχίζει ακατάπαυστα ν’ απαλύνει τις εντυπώσεις για να μη χάσει τη θέση του και να έχει το θάρρος ν’ αντικρίζει κατάματα τους συντοπίτες του που τον εψήφισαν. Όλοι κάτι έχουν στο νου, βλέπουν την επιφάνεια και αφήνουν να τους διαφύγει η αληθινή ουσία των πραγμάτων!    

Ο Μπαράκ Ομπάμα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, επειδή ίσως του ψιθύρισαν οι αυλοκόλακες σύμβουλοί του ότι οφείλει να πάρει μια κάποια θέση, δήλωσε το μεγαλόπνοο «συνεχίζουν να υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα». Λες και δεν το ξέραμε πριν το ξεστομίσει! Σαν να επρόκειτο για μια ανακοίνωση-μανιφέστο, ότι από την εξακρίβωση των ερωτημάτων (που δεν διατυπώθηκαν ακόμα) και τη συγκομιδή απαντήσεων (που μας συμφέρουν) θα στοιχειοθετηθούν οι ενοχές, θα στοχοποιηθούν οι δράστες και θα δρομολογηθούν στο τέλος οι ρεβανσιστικές ενέργειες.    

Στο μεταξύ οι έρευνες συνεχίζονται. Οι κάμερες ασφαλείας απεικόνισαν τα χαρακτηριστικά των υπόπτων κι έδωσαν τις αδιάψευστες μαρτυρίες που χρειάζονταν οι διωκτικές αρχές για να βρεθούν στο κατόπι τους. Ο ένας βρήκε άδοξο θάνατο από τα πυρά των αστυνομικών που τον εντόπισαν. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές μπορεί να έχει εντοπιστεί και ο άλλος. Αλλά το ζήτημα δεν είναι αυτό.

«Τους την είχαν στημένη»! Ο πατέρας των νεαρών που φέρονται ως μοναδικοί δράστες της βομβιστικής ενέργειας, απορεί και εξίσταται και διαρρηγνύει τα ιμάτιά του, όταν επιμένει ότι «πρόκειται για προβοκάτσια των μυστικών υπηρεσιών». Ποιος θα ισχυριστεί το αντίθετο; Ο συνωμοσιολογικός ιστός έχει άλλωστε, από την πρώτη κι όλας μέρα, αρχίσει να υφαίνεται με σύστημα και μεθοδικότητα. Ο επόμενος στόχος της υπερδύναμης πρέπει να είναι ορατός, χειροπιαστός, ξεδιάντροπος, ακόμα κι αν δεν φταίει σε τίποτα. Τα ειδησεογραφικά δελτία κάνουν ήδη σαφείς αναφορές, συσχετίζοντας το γεγονός στη Βοστόνη με την αιματοχυσία της 11ης Σεπτεμβρίου.

Άραγε πώς να αποτιμηθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Τα media θα μπορούσαν να ξοφλήσουν το χρέος τους απέναντι στο κοινό που πεινάει για την αλήθεια, με την αφύπνιση των συνειδήσεων και όχι με την ασύστολη συσκότισή τους. Ξαφνικά, τον έντυπο και τον ψηφιακό τύπο κατέκλυσαν φτηνές σε πρωτοτυπία γελοιογραφίες που στερούνται όμως από φαντασία και κοινωνική απήχηση. Κάποιοι, αγωνιζόμενοι να κερδίσουν σε βάρος των αφελών, πωλούν τα αδιάθετα μετάλλια του αγώνα προς 500 δολάρια το ένα. Ποιος θα σταματήσει τη χιονοστιβάδα των αλληλεπιδράσεων;

Μετά απ’ αυτά, λίγοι θα θυμούνται τους νικητές στο μαραθώνιο της Βοστόνης. Κι αν κάποιος αναρωτηθεί, ποιοι πραγματικά κέρδισαν τον αγώνα, θα βρει μόνο τον τρόμο και την υποκρισία να στέκονται στο βάθρο. Αν και θα έπρεπε - για όλους εμάς, τους θιασώτες της παγκόσμιας ειρήνης - να παρακολουθούμε τα γεγονότα με διάθεση αλληλεγγύης, πνεύμα αλτρουισμού και ηθικό υψιπετές. Τελεία και παύλα. 

  

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Ο Νίκος Μαρκέας γεννήθηκε στον Πειραιά τον Οκτώβριο του 1952 και φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Απέκτησε την ειδικότητα του Χειρουργού Ορθοπεδικού, μετεκπαιδευθείς παράλληλα στη Μικροχειρουργική και στην Παιδοορθοπεδική, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Μεγάλη Βρετανία. Από το 1989 φέρει τον τίτλο του διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αθηνών με το βαθμό «άριστα». Το επιστημονικό του έργο είναι πλούσιο, με πολλές διαλέξεις, με ανακοινώσεις σε Ορθοπεδικά Συνέδρια και με δεκάδες δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά, ελληνικά και ξένα. Είναι τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπεδικής και Τραυματολογίας (ΕΕΧΟΤ) και της Επανορθωτικής Χειρουργικής καθώς και πάρεδρο μέλος της Εταιρείας Αγγειολογίας-Αγγειοχειρουργικής. Τακτικό μέλος του Τμήματος Ορθοπεδικής Παίδων της ΕΕΧΟΤ από το 1987, ορίστηκε πρόεδρος για το έτος 2008. Εργάζεται στη Β’ Ορθοπεδική κλινική του Νοσοκομείου Παίδων «Παν. και Αγλαΐα Κυριακού» από το 1987 με το βαθμό του αναπληρωτή διευθυντή, ενώ για σύντομα χρονικά διαστήματα εργάστηκε στα νοσοκομεία ΚΑΤ Κηφισιάς, Γενικό Κρατικό Νικαίας και Αττικό Νοσοκομείο Δυτικής Αθήνας. Η ενασχόλησή του με τον αθλητισμό, ως φίλαθλος και ως αθλητής, αποτελεί τρόπο ζωής. Δρομέας μεγάλων αποστάσεων ο ίδιος, έχει τερματίσει τον κλασικό μαραθώνιο περισσότερες από δέκα φορές μέχρι σήμερα. Ήταν τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας «Η Κερκίδα του Στίβου» στο διάστημα 1993-2005, όπου διατηρούσε με συνέπεια τη στήλη με την «Ιατρική άποψη». Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί τακτικά στο περιοδικό RUNNER και στην εφημερίδα Ο ΔΡΟΜΕΑΣ.

 

Άξιον Εστί από το Μουσικό Σχολείο Ιλίου στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ένα μικρό δείγμα από τις απίστευτες μουσικές στιγμές που μας χάρισε το Μουσικό Σχολείο Ιλίου αυτή τη φορά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο το Σάββατο 20 Απριλίου 2013!

Απόλυτος επαγγελματισμός και απίστευτη ευσυνειδησία καθώς και θαυμαστή μουσικότητα από μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου! Άλλη μια απόδειξη ότι στα Μουσικά Σχολεία επιτελείται σημαντικότατο έργο παρά τις δύσκολες συνθήκες τις οποίες βιώνουν οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια!
Αξιοθαύμαστη η διεύθυνση της συμφωνικής και λαϊκής ορχήστρας και χορωδίας από τον καθηγητή και μαέστρο Γιάννη Πανταζάτο όπως και η διδασκαλία της Χορωδίας από τον καθηγητή τους Αντώνη Παλάσκα μοναδική! Το ίδιο εξαιρετική και η διδασκαλία της λαϊκής ορχήστρας από τον καθηγητή Νίκο Ανεμοδουριώτη!
Οι σολίστες Γιάννης Μεγαλούδης, Ιορδάνης Κουζηνόπουλος, Γρηγόρης Κακούρης και Σάββας Χατζηνικολάου καθώς και ο νεώτερός τους, ο Σταμάτης Αναστόπουλος με την άρτια και τεράστιας δυναμικής φωνή του, ενθουσίασαν τους πάντες!

Στη διδασκαλία και επιμέλεια της Συμφωνικής Ορχήστρας συνέβαλαν επίσης ο Νίκος Σολωμός, η Γκαλίνα Μπράτουσκα, η Σταυρούλα Σαράτση, η Αθηνά Κανταρά, ο Πάνος Βασιλονικολός και η Μαρία Αναγνωστοπούλου.  Στην ορχήστρα έλαβαν ενεργά μέρος οι καθηγητές Άννα Τσιγκούλη (πιάνο), Νίκος Κασιούρας (πιάνο),  Κώστας Νούσιας (φαγκότο),  Αθηνά Κανταρά (κρουστά) και Γιάννης Φωτάκης (τρομπέτα), ενώ στη χορωδία οι καθηγητές  Πηνελόπη Κάππου (Alto), Αγγελική Ρεκούμη (Alto), Στυλιανός Βλασσόπουλος (Τενόρος), Εμμανουήλ Κομνηνός (Τενόρος), Σπυρίδων Σιάσος (Τενόρος), Ιωσήφ Βαλέτ (Τενόρος), Αθανάσιος Βάρσος (Βαρύτονος) και Ευάγγελος Καζαντζής (Βαρύτονος).  

Οι μαθητές και οι καθηγητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου καταχειροκροτήθηκαν από τους τυχερούς που πρόλαβαν να κρατήσουν εγκαίρως θέσεις και χάρισαν στο τέλος στο ακροατήριό τους δύο ακόμη τραγούδια!
Έκπληκτοι έμειναν από τις μεγαλειώδεις στιγμές που έζησαν, όσοι άκουσαν για πρώτη φορά τους μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου να τραγουδούν και να παίζουν μουσική σε τόσο υψηλό καλλιτεχνικά επίπεδο! Όλοι κατάλαβαν καλά γιατί οι δημιουργοί παραχώρησαν ευγενικά τα δικαιώματά τους στους μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου. Ο Μίκης Θεοδωράκης ως συνθέτης έχει συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες των μαθητών του σχολείου αυτού και αφουγκράστηκε το όραμά τους μέσα από τη δυναμική ερμηνεία τους. Μακάρι οι ιθύνοντες μαζί με τη μουσική των μαθητών και των καθηγητών των Μουσικών Σχολείων να εισακούσουν και τις προσδοκίες τους!

Γεωργία Μαρκέα

Σχολική Σύμβουλος Μουσικής
με έδρα την Α΄ Διεύθυνση Αθήνας

Απτό Παράδειγμα Υψηλής Καλλιτεχνικής Παιδείας από το Μουσικό Σχολείο Ιλίου - Άξιον Εστί

Το «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ»

στo ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ (από την ιστοσελίδα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου www.namuseum.gr)

Το Σάββατο 20 Απριλίου 2013 και ώρα 19.00,το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το Μουσικό Σχολείο Ιλίου παρουσιάζουν το συμφωνικό έργο Άξιον Εστί του Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, στη μεγάλη Αίθουσα του Βωμού.  Όραμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου είναι να λειτουργεί ως χώρος έμπνευσης και έκφρασης, όπου η αρχαία ελληνική τέχνη συνδιαλέγεται με τη σύγχρονη δημιουργία, να αποτελεί τόπο συνάντησης και ψυχαγωγίας των πολιτών όλου του κόσμου. Η φιλοξενία ενός τόσο σημαντικού έργου και η εκτέλεσή του από παιδιά, αποκτούν ιδιαίτερη αξία και δυναμική, όταν τα σύμβολα της μνήμης και της ελπίδας συνυπάρχουν μέσα στο μαγευτικό κόσμο των αγαλμάτων. Η παρουσίαση του Άξιον Εστί, του έργου που αποτελεί την εθνική μας «τοιχογραφία», γίνεται για πρώτη φορά από μαθητές, χάρη στην ευγενή παραχώρηση των δικαιωμάτων από το συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μουσική εκδήλωση στην ιστορία του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Εκατόν εξήντα επτά μαθητές και μαθήτριες θα ερμηνεύσουν το Λαϊκό Ορατόριο για Συμφωνική Ορχήστρα, Χορωδία, Λαϊκή Ορχήστρα, Βαρύτονο, Λαϊκό Τραγουδιστή και Αφηγητή, με μαέστρο τον καθηγητή τους Γιάννη Πανταζάτο. Διδασκαλία της χορωδίας: Αντώνης Παλάσκας. Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας  Μνημείων (18 Απριλίου), που φέτος είναι αφιερωμένη στην κληρονομιά της Εκπαίδευσης. Αποτελεί ένα απτό παράδειγμα της υψηλής καλλιτεχνικής παιδείας, που παρέχουν, παρά τις αντιξοότητες, τα μουσικά σχολεία. Ένα μικρό δείγμα των οραμάτων και των δυνατοτήτων του πρώτου Μουσείου, που με τις πολυδύναμες δράσεις του αντιστέκεται σθεναρά στην υποβάθμιση του ιστορικού κέντρου της πόλης και φιλοδοξεί να καταστεί το πιο φωτεινό και παλλόμενο κύτταρό της. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. Λόγω των περιορισμένων θέσεων, θα τηρηθεί αυστηρή σειρά προτεραιότητας. Τηλεφωνικές κρατήσεις στο 2132144856 και 2132144858 από 15/4.  Θα γίνει απευθείας μετάδοση της συναυλίας μέσω της ιστοσελίδας http://live.grnet.gr/namuseum/ Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί με την ευγενική υποστήριξη της KΑΠΑ Research. ............................................................................................................................................................................ Το πρόγραμμα παρέχεται δωρεάν. Ελεύθερη είσοδος.

Αγάπης Μέλος, Συναυλία Χορωδίας Εκπαιδευτικών Μουσικής

Ώρα για ROSARTE-therapy με την Παιδική Χορωδία ROSARTE

Τα λόγια μου θα ήταν πιο φτωχά, ακόμη κι από τις άδειες μας τσέπες τον τελευταίο καιρό, προκειμένου να σας περιγράψω αυτό που ζήσαμε χθες, όσοι είχαμε την τύχη να βρεθούμε στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών! 

Η εξαίρετη παιδαγωγός και μαέστρος της Παιδικής Χορωδίας ROSARTE, η κυρία Ρόζη Μαστροσάββα, με τους απίθανους χορωδούς της, στην ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ «Τραγούδια Φωτός και Ειρήνης» για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Φωνής, μας έπεισαν για άλλη μια φορά ότι η πατρίδα μας θα καταφέρει να ξεπεράσει την κρίση, καθώς έχει τόσο σπουδαία παιδιά και  τόσο λαμπρούς παιδαγωγούς, όπως είναι η κυρία Ρόζη Μαστροσάββα!

Η ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ  στις 16 του Απρίλη 2013 στις 19:30 τοπική ώρα ξεκίνησε το ταξίδι της δυτικά παράλληλα με την πορεία του ήλιου με πρώτη συναυλία στη Νέα Ζηλανδία και τελευταία στη Χαβάη!  Προς το παρόν προγραμματίζονται 50 συναυλίες σε αυτή την αλυσίδα. 

Η συναυλία μεταδόθηκε χθες μέσω διαδικτύου με τεχνικές livestreaming (http://livestream.gunet.gr/main.php) σε τουλάχιστον 50 χώρες. Oι χορωδίες που συμμετέχουν στην αλυσίδα μπορούν να επικοινωνούν σε πραγματικό χρόνο, δίνοντας τη σκυτάλη η μία στην άλλη.

Τη χθεσινή απίθανη (όπως πάντα) παρουσία της αγγελικής Παιδικής Χορωδίας ROSARTE, που έκαναν τον κόσμο για άλλη μια φορά να χειροκροτεί ασταμάτητα, σας προτείνω να την απολαύσετε μέσω της ιστοσελίδας: http://bambuser.com/channel/WorldVoiceDay_Athens.

Ίσως η ROSARTE-therapy να είναι το καλύτερο «φάρμακο» αυτή την εποχή, για να αντιμετωπίσουμε την κρίση, τουλάχιστον αποφεύγοντας περαιτέρω προβλήματα, ακόμη πιο επώδυνα κι από τα οικονομικά, στην υγεία μας!

Οι Συνεργάτες:

Μαρίζα Βαμβουκλή - Διδασκαλία Prejunior

Tζένη Σουλκούκη - Πιανίστα

Μέλη της Παιδικής Χορωδίας ROSARTE:

Τμήμα Prejunior

Αβέρωφ Κλειώ, Αλυφαντή Λεώνη, Αντεμισάρη Εβελίνα, Βακράκος Διονύσης, Γαλάνη Ρόζα, Γεωργοπούλου Κατερίνα-Αριστέα, Γιαννούκου Μαρία, Γκικαπέππας Μελέτης, Δασκαλάκης Στέλιος, Δημάδης Μιλτιάδης, Δήμου Άννα, Ζητωνούλης Δημήτρης, Θεοδωρόπουλος Δημήτρης, Θεοδώρου Κατερίνα, Καραντώνη Όλγα, Καρτελιά Ελένη, Κορομβόκη Λυδία, Μέρκου Άρτεμις, Μέρκου Δανάη, Μέρμηγκα Μαρία, Μπεγιέτη Στέλλα, Μπλαντζούκα Ελισάβετ, Νικολαϊδη Φωτεινή, Νικολόπουλος Κωνσταντίνος, Ξηρόκωστα Ραλλού, Παπαβασιλείου Άρτεμις, Παπαδοπούλου Καλλιρρόη, Παπαδοπούλου Χριστιάνα, Παπαθανασίου Έρση, Ραπτοπούλου Γεράρδου Δανάη, Ρικομπόν Μύρτις, Ροζίνου Μαγδαληνή, Ρουμπάνη Ραλλού, Σιαδήμα Σοφία, Σκευοφύλαξ Αρχοντία, Σφέτσιος Αναστάσιος, Σφέτσιου Γεωργία, Σφέτσιου Ίριδα, Τακισιάν Μυριάνα, Τζεβελέκη Ηλέκτρα, Τζίντζος Νίκος, Τράγκα Κυριακή, Τσαντίνη Ιωάννα, Χαντζόπουλος Σταμάτης-Μάριος, Χαντζοπούλου Μαρίζα, Χαρισιάδη Αναστασία, Χασανάκου Ιωάννα-Σταυρούλα.

Προκαταρκτικό Τμήμα

Αμπραβανέλ Λίνα, Αγγελοπούλου Αναστασία, Αλαμανή Ναθαναηλίδου Μ., Αλαμανή Ναθαναηλίδου Σ., Αντωνοπούλου Γεωργία, Βακράκου Παναγιώτα, Γκόμεζ Δανάη, Γούναρης Χαρίλαος, Ευαγγελιστή Μαρία, Ευαγγελιστή Στεφανία, Ζερβάνος Δαμιανός, Θεοδωροπούλου Τριανταφύλλη, Ηλιοπούλου Αφροδίτη, Ησηχοπούλου Λητώ, Ιατρίδη Αθήνα, Καβαλλάρης Παναγιώτης, Καβαλλάρη Άννα, Καβαλιέρου Νεφέλη, Καλούμενου Δήμητρα, Καρυτινού Εμμανουέλα, Καρυτινού Χρυσάνθη, Κελιράκη Ιωάννα, Κόγκα Ασημίνα, Κορομβόκη Ιφιγένεια, Κομαρόβα Κοβάνι Όλβια, Κεσούλη Διώνη, Κουμπάρου Ειρήνη, Κόλλιας Γιώργος, Κομισοπούλου Αγγελική, Κουτσονάσιος Δημήτρης, Κώττης Τιμόθεος, Λιλή Σοφία, Λανάρα Θεοδώρα, Μπουγκιέλσκα Ναταλία, Μαθιουλάκης Στέφανος, Μαλαφή Μαρία, Μάλφα Σταυρούλα, Μητσοτάκη Γεωργία, Μπώακου Ελπίδα, Πούλου Ροζάννα, Πρελορέντζου Αναστασία, Περρακη Δέσποινα, Παπαδοπερακη Έλλη, Παπακυριαζης Δημήτρης, πραφτσας χρηστος, Σκευας Γιώργος, Σκεύας Δημήτρης, Σιάννας Βίκτωρ, Σμυρή Ηλέκτρα, Σιμόπουλος Μιχάλης, Σκοπετέα Νεφέλη, Στεφανάκη Μαρουλίτα, Ταζάρτες Έλλη, Τζεβελέκη Νεφέλη, Τζίμα Κατερίνα, Τζίμα Μαρία, Τραχίλη Μαργαρίτα, Τσατοπούλου Αρετή, Τσιακάλου Κωνσταντίνα, Τσοχαντάρη Μελισσάνθη, Τσολμεκτσόγλου Ανδρέας, Τσώμου Ιωάννα, Χαλβατζή Ρέα, Χαριτίδου Ελισάβετ, Χειλά Μαίρη, Χούτου Έλενα, Χούτου Σοφία.

Τμήμα Μεγάλων

Αλωνισιώτη Κωνσταντίνα, Αλωνισιώτης Γιάννης, Αλεξοπούλου Ιωάννα, Αλυφαντή Έλενα,

Ανδρόνικος Ορφέας, Αποστολόπουλος Θεόδωρος, Αποστολοπούλου Νότα, Αραβαντινού Εύα, Αράρ Έντελ, Βελεσιώτη Αναστασία, Βέρδη Κατερίνα, Βαλαγκούτη Ηρώ, Βαλαγκούτη Χριστίνα, Γιαλούρη Άννα, Γιαννίτσιου Σοφία, Γούναρη Έλλη, Δαγκλής Αθανάσιος, Διαμαντόπουλος Φαίδων, Έβανς Ανδριάνα, Έβανς τομ, Ευθυμιόπουλος Στέφανος, Ζακολίκου Σοφία, Ζαχαράκου Ζαχαρούλα, Ζαχαράκου Πασχαλίνα, Ζήσης Δημήτριος, Ζήσης Μάριος, Θεοδώρου Σοφία, Θεοτοκά Ειρήνη, Ηλιάδου Νεφέλη, Ιατρίδη Άννα Μαρία, Κάππου Μελανία, Κακλαμάνη Άννα, Καλούμενος Περικλής, Καλούμενου Βίκυ, Κοντού Ελένη, Κοσμάτου Μαρία, Κουτίβα Μαρκέλλα, Κουτσονάσιου Μαριλού, Κωνσταντινίδου Αναστασία, Κωσταβασίλη Αγγελική, Κωσταβασίλη Κατερίνα, Κώττης Ευάγγελος, Κώττη Λένα, Λάζος Δημήτρης, Λυμπεροπούλου Αιμιλία, Λιόγκα Όλγα, Μαρσέλου Αικατερίνη- Σοφία, Μαθιουλάκη Αντωνία, Μαλανδράκη Νεφέλη, Μανωλαρά Τατιάνα, Μελάνη Αρετή, Μενδρινού Ευφροσύνη, Μέρμηγκα Σοφία, Μητρούσια Ελίνα, Μπουλάκη Χριστίνα, Νικολάου Μάριος, Οικονομάκη Χριστίνα, Παναγιώτου Δέσποινα, Πανφίλοβα Πωλίνα, Παπαβασιλείου Σεμέλη, Παπαδάκη Χριστιάντζελα, Παπαδάτου Θεοδώρα, Παπανδρέου Βάσια, Πράφτσας Παναγιώτης, Ρομπάκης Πέτρος, Ριγκλέα Ζωή, Σορτ Νικόλας, Σούλης Θανάσης, Σταμπόλη Βασιλεία, Στενού Δήμητρα, Σκούρα Μαρίνα, Σουρμελής Θεόδωρος, Σπανού Σεμέλη, Τσαρέκας Ορφέας, Τσίπας Σάκης, Τσώνη Νατάσα, Φουρλεμάδη Σταματία, Χατζηκαμπούρη Μιράντα, Χατζόπουλος Περικλής, Χατζοπούλου Γεωργία, Χατήρα Δάφνη, Χειλάς Βασίλης, Χελιώτη Νικολέτα, Χωραφά Ντορίτα.

Το «Άξιον Εστί» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο από το Μουσικό Σχολείο Ιλίου

Βλ. http://www.newsbomb.gr/politismos/story/298892/to-axion-esti-sto-ethniko-arhaiologiko-moyseio

 

Το συμφωνικό έργο «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη θα παρουσιάσουν το Σάββατο 20 Απριλίου στις 7 το απόγευμα το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το Μουσικό Σχολείο Ιλίου, στη Μεγάλη Αίθουσα του Βωμού, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Σημειώνεται ότι η παρουσίαση του Άξιον Εστί, του έργου που αποτελεί την εθνική μας «τοιχογραφία», γίνεται για πρώτη φορά από μαθητές, χάρη στην ευγενή παραχώρηση των δικαιωμάτων από το συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μουσική εκδήλωση στην ιστορία του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Εκατόν εξήντα επτά μαθητές και μαθήτριες θα ερμηνεύσουν το Λαϊκό Ορατόριο για Συμφωνική Ορχήστρα, Χορωδία, Λαϊκή Ορχήστρα, Βαρύτονο, Λαϊκό Τραγουδιστή και Αφηγητή, με μαέστρο τον καθηγητή τους Γιάννη Πανταζάτο και τον Αντώνη Παλάσκα στη διδασκαλία της Χορωδίας.

 

 

Η συνάντηση των εφήβων με την κορυφαία σύγχρονη ποιητική και μουσική σύνθεση, ανάμεσα στα αρχαία αγάλματα, γίνεται με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Μνημείων (18 Απριλίου), που φέτος είναι αφιερωμένη στην κληρονομιά της Εκπαίδευσης.

Λόγω των περιορισμένων θέσεων, θα τηρηθεί αυστηρή σειρά προτεραιότητας. Τηλεφωνικές κρατήσεις στο 2132144856 και 2132144858 από 15/4.

Χορωδιακό Φεστιβάλ Σχολείων της Βορείου Αττικής

Στο 12ο Χορωδιακό Φεστιβάλ Σχολείων Βορείου Αττικής εκατοντάδες παιδικές φωνές θα ακουστούν και η Άλκηστη Πρωτοψάλτη. 

Το θέμα του Χορωδιακού Φεστιβάλ θα είναι: 

ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ 
(CHILDREN OF THE WORLD)
Είσοδος ελεύθερη

Μάνος Κατράκης, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος και Οδυσσέας Ελύτης

Μάνος Κατράκης, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος και Οδυσσέας Ελύτης στην Εθνική Λυρική Σκηνή για την παρουσίαση του "Άξιον Εστί" το 1974 

Φωτογραφία από τον Παντελή Αμπαζή