Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Listen to ROSARTE CHILDREN'S CHOIR! Η Παιδική Χορωδία Rosarte στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών μας μάγεψε ξανά!

Τα λόγια είναι εντελώς περιττά όταν μιλάμε για την καταπληκτική Παιδική Χορωδία Rosarte!
Ακούστε παρακάτω δείγμα από την απίστευτη ερμηνεία τους στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (28 Σεπτεμβρίου 2013).
Να ζήσετε παιδιά! Χίλια εύγε στην εξαίρετη μαέστρο σας και μεγάλη παιδαγωγό, κυρία Ρόζη Μαστροσάββα καθώς και στην υπέροχη πιανίστα, κυρία Τζένη Σουλκούκη, που σας συνοδεύει!
Είμαι βέβαιη ότι ο Μίκης Θεοδωράκης που σας τίμησε χθες με την παρουσία του στη συναυλία σας και μάλιστα κάθισε μέχρι τέλους, έμεινε κατενθουσιασμένος!
Να είστε πάντοτε καλά και να μη σταματήσετε ποτέ να τραγουδάτε! Το ακροατήριό σας αλλά ακόμη κι η ίδια η μουσική (που έχει φωνή...) απολαμβάνουν να αφήνονται στο δικό σας μοναδικό τραγούδι!
Σας ευχαριστούμε!!!
Γεωργία Μαρκέα
Σχολική Σύμβουλος Μουσικής


"Κοιμήσου, αγγελούδι μου" του Μίκη Θεοδωράκη με την Παιδική Χορωδία Rosarte

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Ο Κολοκοτρώνης και οι "Κολοκοτρώνηδες", της Γεωργίας Μαρκέα

«Είσαι Έλληνας; Τι προσκυνάς; Σηκώσου απάνω. Εμείς και στους θεούς ορθοί μιλούμε!»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης 


Από τη μέρα που μας βρήκε το μνημόνιο, αναρωτιέμαι: Μόνο σε μένα λείπουν οι ήρωες της Επανάστασης: ο  Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Διάκος, ο Μπότσαρης, ο Παπαφλέσσας;
Δε λέω… Έχει γεμίσει το κέντρο της Αθήνας με άνδρες νευρικούς στους δρόμους που βαράνε αν χρειαστεί γροθιά στο τραπέζι. Περπατούν ή οδηγούν βιαστικά (ατρόμητα μπορώ να πω), απειλώντας ή βρίζοντας, ακόμη και σπρώχνοντας ή χτυπώντας κάθε τι που συναντούν στο δρόμο τους και δεν πηγαίνει στο ρυθμό τους. Άλλοτε μάλιστα φασκελώνοντας εκείνον που το βλέμμα του προλαβαίνει να συναντηθεί με το δικό τους. Έτσι, αντί στερνού αντίο... Συνηθίζεται μάλιστα τόσο πολύ αυτό, που θα πρότεινα να το καθιερώναμε ως ευγενή χαιρετισμό, αντί προσβολής. Γιατί αν συνεχίσουμε να φασκελώνουμε παράτυπα, δεν αποκλείεται να καθιερωθεί μια μέρα και το φασκελοχάρατσο...
Αν διανύσει κανείς διαδρομή 10 χλμ. είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πετύχει, κατά μέσο όρο, τρία αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Γιατί συχνά, αυτοί οι νευρικοί που φασκελώνουν δε φτάνουν εγκαίρως (ακόμη και καθόλου) στον προορισμό τους.
Κοιτάζοντας το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στη Σταδίου, αναρωτιέμαι αν είχε άραγε φωνή τι θα μας έλεγε (ή καλύτερα, τι θα μας «έσουρε») αλλά και ποιο δρόμο θα μας υποδείκνυε να πάρουμε. Σίγουρα, με το δάκτυλό του δεν έδειχνε σημείο να στρογγυλοκαθίσουμε, αλλά αντιθέτως, μοιάζει να είχε κάποιο γεμάτο δράση σχέδιο!  Αν ζούσε σήμερα θα είχε ήδη απελευθερώσει την Ελλάδα από το ζυγό των…  Των ποιων;  Αυτών που είναι οι αληθινοί εχθροί μας! Θα το είχε άμεσα μάθει.  Είμαι βέβαιη πως θα τους είχε εντοπίσει έναν-έναν, κι ας μην είχε στη διάθεσή του το διαδίκτυο και γενικότερα τα σύγχρονα μέσα. Και βεβαίως, δε θα φασκέλωνε, ούτε θα προσπερνούσε τους «αδύνατους» στους δρόμους.
Κι όμως, φίλοι μου, υπάρχουν στη χώρα μας πολλοί Κολοκοτρώνηδες. Μόνο που οι σημερινοί, μόνο ηχητικά είναι "όνομα και πράμα". Έχουν κολλήσει σε  μια καρέκλα (αν είναι μόνιμη, υπουργική ή πρωθυπουργική αλίμονο, γιατί δεν ξεκολλιούνται από εκεί με ευκολία) και δεν το λέει η καρδιά τους για επανάσταση. Ο ηρωισμός τους αρκείται στο να κάνει κόλαση τη ζωή των γυναικόπαιδων, των γερόντων ή των αναπήρων που θα συναντήσουν στους δρόμους. Μόνο οι αδυνατότεροί τους, τελικά πληρώνουν την οργή τους για το μνημόνιο.
Θα τους πρότεινα, όμως -όσο δεν μετατρέπονται σε αληθινούς Κολοκοτρώνηδες και δεν ερευνούν τον τρόπο να μας βγάλουν από το μνημόνιο-  να πάψουν να δυσκολεύουν κι άλλο τη ζωή μας. Βιαζόμαστε κι εμείς το ίδιο.  Αντί να ανάψουν, λοιπόν, το φλας και να μας προσπεράσουν, ας μας πουν ευθέως ότι παρέδωσαν τα όπλα. Ας μας ζητήσουν στα ίσα να γίνουμε εμείς (εκτός από νοικοκυρές, εργαζόμενες, μητέρες, έστω αργές οδηγοί)  οι «Μπουμπουλίνες» τους. Κι ας αφήσουν καλού-κακού (έτσι αγχωμένοι που είναι) το τιμόνι, παραμένοντας στην κοτρώνα τους ήσυχοι. Γιατί εμείς που αντέξαμε τους πόνους της γέννας, μάλλον θα τα καταφέρουμε από τους περαστικούς «Κολοκοτρώνηδες» καλύτερα!

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Μια μεγάλη συναυλία για τους «Μικρούς Μουσικούς» - πολιτισμός - Το Βήμα Online

Στο Μέγαρο Μουσικής για τη στήριξη των υποτροφιών του Ωδείου Αθηνών



Μια μεγάλη συναυλία για τους «Μικρούς Μουσικούς» - πολιτισμός - Το Βήμα Online

Η Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών υπό τον Νίκο Αθηναίο, η Παιδική Χορωδία Rosarte υπό την Ρόζη Μαστροσάββα και οι σολίστες Μαρία Ευστρατιάδη, Τίτος Γουβέλης, Δημήτριος Μαρίνος (πιάνο) και Αγγελική Καθαρίου (μέτζο σοπράνο) συμπράττουν στην συναυλία που θα δοθεί στις 28 Σεπτεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Εργα Μότσαρτ και Ροσίνι για τρία πιάνα αλλά και Μίκη Θεοδωράκη θ΄ακουστούν στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης προκειμένου να στηρίξουν τους σκοπούς του προγράμματος υποτροφιών «Μικροί Μουσικοί», το οποίο σχεδίασε το Ωδείο Αθηνών από κοινού με το Ιδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση.
Το εν λόγω πρόγραμμα ξεκινά στις αρχές Οκτωβρίου και προσφέρει υποτροφίες για μουσικές σπουδές σε παιδιά 6-12 ετών από την Αττική, των οποίων οι οικογένειες αδυνατούν ν΄αντιμετωπίσουν το κόστος των διδάκτρων λόγω οικονομικής κρίσης. Οι υποτροφίες- κατόπιν ακροάσεων από έμπειρους μουσικούς παιδαγωγούς - δίνονται με βάση κριτήρια που συνδυάζουν την κλίση στην μουσική με τις ειδικές οικονομικές συνθήκες της εποχής, καλύπτοντας για κάθε μαθητή τα ετήσια δίδακτρα σε ποσοστό 50% ως 100%.


Σκοπός των διοργανωτών είναι, μέσω του προγράμματος, να δημιουργηθεί ένας «μουσικός κουμπαράς» τον οποίο θα ενισχύσουν οικονομικά όσοι φορείς και ιδιώτες επιθυμούν να συνδράμουν στον ίδιο σκοπό. Βάση για την έναρξη του προγράμματος είναι μια χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση, το οποίο στηρίζει την προσπάθεια σ΄όλα τα στάδια υλοποίησής της.

Η Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών υπό τον Νίκο Αθηναίο, η Παιδική Χορωδία Rosarte υπό την Ρόζη Μαστροσάββα και οι σολίστες Μαρία Ευστρατιάδη, Τίτος Γουβέλης, Δημήτριος Μαρίνος (πιάνο) και Αγγελική Καθαρίου (μέτζο σοπράνο) συμπράττουν στην συναυλία που θα δοθεί στις 28 Σεπτεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Εργα Μότσαρτ και Ροσίνι για τρία πιάνα αλλά και Μίκη Θεοδωράκη θ΄ακουστούν στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης προκειμένου να στηρίξουν τους σκοπούς του προγράμματος υποτροφιών «Μικροί Μουσικοί», το οποίο σχεδίασε το Ωδείο Αθηνών από κοινού με το Ιδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση.
Το εν λόγω πρόγραμμα ξεκινά στις αρχές Οκτωβρίου και προσφέρει υποτροφίες για μουσικές σπουδές σε παιδιά 6-12 ετών από την Αττική, των οποίων οι οικογένειες αδυνατούν ν΄αντιμετωπίσουν το κόστος των διδάκτρων λόγω οικονομικής κρίσης. Οι υποτροφίες- κατόπιν ακροάσεων από έμπειρους μουσικούς παιδαγωγούς - δίνονται με βάση κριτήρια που συνδυάζουν την κλίση στην μουσική με τις ειδικές οικονομικές συνθήκες της εποχής, καλύπτοντας για κάθε μαθητή τα ετήσια δίδακτρα σε ποσοστό 50% ως 100%.


Σκοπός των διοργανωτών είναι, μέσω του προγράμματος, να δημιουργηθεί ένας «μουσικός κουμπαράς» τον οποίο θα ενισχύσουν οικονομικά όσοι φορείς και ιδιώτες επιθυμούν να συνδράμουν στον ίδιο σκοπό. Βάση για την έναρξη του προγράμματος είναι μια χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση, το οποίο στηρίζει την προσπάθεια σ΄όλα τα στάδια υλοποίησής της.  

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Διαμαρτυρία για τη μεταφορά των μαθητών στα Μουσικά Σχολεία

Οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου με σύνθημα «Θα είστε πάντα ανίκανοι να καταστρέψετε αυτό που δεν μπορείτε να αντιληφθείτε» διαμαρτύρονται για την έλλειψη κατανόησης αυτών που μας κυβερνούν, όχι μόνο της αξίας της μουσικής εκπαίδευσης αλλά και της αναγκαιότητας της δωρεάν μεταφοράς τους με πούλμαν προς το αγαπημένο τους σχολείο. Κι εγώ θα προσθέσω:
Αντιληφθείτε εγκαίρως, προσωρινά πολιτικοί μας, τι εννοούν με το πανό τους οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ιλίου και διασφαλίστε τη μεταφορά των μαθητών όλων των Μουσικών Σχολείων, γιατί  "τα πάντα ρει και ουδέν μένει" που έλεγε και ο Ηράκλειτος.
Πολύ σύντομα δηλαδή, εσείς πολιτικοί μας θα πάτε με τα πόδια στα σπίτια σας. Κάποιοι μάλιστα, μεταφερόμενοι δωρεάν έστω, αλλά πολύ φοβάμαι, όχι στα σπίτια σας, αλλά στην πόλη που γεννήθηκα!
Πάντοτε μετά μουσικής,
Γεωργία Μαρκέα
Σχολική Σύμβουλος Μουσικής εκ Κορυδαλλού Αττικής...